Jasper Nieuwkoop, geboren in Doorn op 12 februari 1967

Astrid van der Staak, geboren in Goirle op 11 september 1970  

Marijn Nieuwkoop, geboren in Willemstad, Curaçao op 4 juli 2006

Het fantaseren over samen een lange reis te maken, met onze eigen zeilboot, begon al vrij snel nadat wij elkaar leerden kennen zo’n 5 jaar geleden. Nou ja, we kennen elkaar al wel langer maar we bedoelen sinds wij “vriendje & vriendinnetje” zijn. Het begon met veel dromen, plannen maken over hoe, waarheen, wanneer etc. Ongeveer 4 jaar geleden (2001)  werd een eerste stap genomen door te beginnen met flink sparen. Verdere concrete stappen werden er toen nog niet genomen. We vroegen onszelf en elkaar ook naar de reden waarom we een wereldreis per zeilboot zouden willen ondernemen. Waarom en wat verwacht je van zo’n reis?
Ook later, toen wij familie en vrienden vertelden over ons plan, werd deze vraag menigmaal gesteld.

Het is een ingrijpende verandering van koers in ons leven. Een comfortabel, relatief veilig en zeker bestaan wordt ingeruild voor een avontuurlijk, onzeker en redelijk primitief bestaan. Voor ons was en is het belangrijk te weten waarom dit onze droom is. Het valt niet mee om dit kort en bondig te beschrijven maar we gaan het proberen.

Zeilend de wereld rond, het is niet de meest gangbare manier van reizen. Menig zeeman stelt dat je de zee niet kiest voor je plezier, wij doen het toch.
De eerste kreten die in je opkomen zijn “vrijheid, avontuur en leven in de natuur” maar daar is lang niet alles mee gezegd en uitgelegd.
Het is een time-out in een leven naar de maatstaven en het keurslijf van de maatschappij waarin wij leven. Een time-out in een leven met een overvolle agenda, files en een altijd dominant aanwezige klok.
Het lijkt ons heerlijk om voor een aantal jaren te zwerven over de wereldzeeën. Te reizen van land naar land, van continent naar continent en veel mensen te ontmoeten uit verschillende culturen. Om dit alles zeilend te doen, met je eigen zeilboot, lijkt ons het toppunt van vrijheid! We willen de tijd nemen om onszelf (opnieuw) te ontdekken, om onszelf te inspireren, te verrijken en te leren relativeren. Nu willen we geen zweverig verhaal ophangen want in principe zijn wij meer het “down-to-earth” type mens. Het is een kwestie van een pas op de plaats doen, stil te staan en je bewust worden van de basics in het leven die we normaal als zo vanzelfsprekend aannemen. Genieten van een opkomende en ondergaande zon, een maan die op het water schijnt en een visje dat gevangen wordt en zorgt voor een verse maaltijd. De dag letterlijk te nemen zoals die komt. Dat zal soms ook wel confronterend zijn, voor jezelf en ook ten opzichte van elkaar. Het lijkt ons een geweldige ervaring en uitdaging zo intensief in en met de natuur te leven. De wind, het water en de zon zullen een dominante factor spelen in ons toekomstig bestaan.

Het zal ook niet altijd even leuk en romantisch zijn. Hierbij te denken aan bijvoorbeeld;
Soms lange en eentonige oversteken. En daar zitten we dan…. continue met z’n tweeën op zo’n klein bootje en geen land of ander mens in de buurt.  Dus ook geen goede vriend(in) om even je gal te spuwen mocht dat nodig zijn.
Tijdens langere tochten geen nacht doorslapen, maar om de 3 uur wisselen van wacht om continue te waken over jezelf, de ander, de boot en  in te spelen op eventuele weersveranderingen. Verder zullen we ervaren rotten moeten worden in het consuminderen; zuinig zijn met geld, voedsel, water, diesel en stroom. Geen werk en dus geen vast inkomen meer. Geen supermarkt of tankstation in de buurt midden op zee en verder moeten we het stellen met de stroom die voornamelijk opgewekt wordt door de zonnepanelen. 
Maar ook deze kanten lijken ons een enorme uitdaging en zeer zeker geen verkeerde ervaring. Daarnaast hopen we onderweg ook nog wel wat bij te verdienen met een klusje hier of daar. Zeker wanneer we voor een wat langere periode op een locatie blijven is dat ook een ideale manier om te integreren met locale bevolking aangezien we niet altijd de verwende toerist willen uithangen.

Het allergrootste minpunt is voor ons het afscheid nemen van familie en vrienden. We gaan ze zeer zeker missen! Aan de andere kant is het maar voor tijdelijk, zijn we mobiel en hopen we ook zeker dat familie en vrienden ons af en toe komen opzoeken.

Zeilend de wereld rond, het lijkt ons een mooie manier van leven!

Toevoeging september 2006:                                                  Onze grootste droom is waarheid geworden: Onze zoon, Marijn Tjitte Jan, is 4 juli 2006 geboren op Curaçao. Daarmee is het grootste avontuur in ons leven begonnen. We zijn dolgelukkig, razend enthousiast en ervaren Marijn's aanwezigheid in ons leven als een niet te evenaren rijkdom.

Het lijkt ons ideaal om gedurende de eerste levensjaren van een kind zo intensief met elkaar, als gezin, samen te leven. Beide ouders even prominent aanwezig. Zowel vader als moeder nemen een even prominente rol in, in de verzorging van Marijn gedurende de eerste jaren waarin Marijn compleet afhankelijk is van zijn ouders.  Het lijkt ons geweldig de eerste jaren waarin, naar men zegt, de basis wordt gelegd de tijd te hebben en te kunnen nemen om deze bewust te beleven en mee te maken